Ísland hefur gengið undir ýmsum nöfnum í gegnum tíðina. Rúmlega þrjú hundruð árum fyrir Krist sigldi norður í höf gríski landkönnuðurinn Þýþeas og kom hann að landi sem umlukið var hafís og gaf því nafnið Thule. Þótt ekki sé sannað að um Ísland hafi verið að ræða breiddist nafnið Thule út og má finna það á ýmsum Íslandskortum frá miðöldum. Síðar komu hingað til lands írskir einsetumenn, Papar, en hvaða nafn þeir gáfu Íslandi hefur ekki varðveist í heimildum. Landnámsmaðurinn Naddoddur kom til Austfjarða og sá snævi þakin föll. Hann sneri aftur og gaf landinu nafnið Snæland. Næstur mætti til landsins hinn sænski Garðar Svavarsson og sigldi í kringum landið áður en hann hafði vetrarsetu á Húsavík. Einnig hann fékk heimþrá og í Svíþjóð kallaði hann landið Garðarshólma í höfuðið á sjálfum sér. Hinn norski Flóki Vilgerðarson fékk síðar fregnir afþessum Íslandsferðum kollega sinna. Hann notaði hrafna til þess að finna landið og fékk því viðurnefnið Hrafna-Flóki. Settist hann að í Vatnsfirði á sunnanverðum Vestfjörðum. Þar reyndist veiði frábær um sumariðog gleymdi hann því að sinna heyskap. Veturinn reyndist kaldur og drápust því allar skepnur hans. Gekk hann þá í þungum þönkum upp á nálægt og formfagurt fjall, Lómfell (752 m) en það liggur upp af Vatnfsirði og margir heimamenn kalla Lónfell. Sá hann þá ofan í Arnarfjörð fullan af ísjökum, og nefndi því landið Ísland, nafn sem átti eftir að festast í sessi. Lómfell er því sannkallaður skírnarfontur Íslands. Vonsvikinn sneri Hrafna-Flóki aftur til Noregs og taldi hann að nafngiftin Ísland ætti eftir að verða öðrum víti til varnaðar – ósk sem ekki átti eftir að rætast.
Ganga á Lómfell er frábær upplifun, enda útsýnið af hátindinum frábært. Þar sést yfir Arnarfjörð og stóran hluta Vestfjarðarkjálkans, en einnig Vatnsfjörð og eyjarnar á Breiðafirði. Í fjarska blasir síðan gjörvallt Snæfellsnesið við með Ljósufjöllum, Helgrindum og sjálfum Snæfellsjökli. Þetta er hvorki löng ganga né erfið en frá veginum milli Vatns- og Arnarfjarðar liggur merkt gönguleið á tindinn. Tekur innan við tvær klukkustundir að ná tindinumen efst er stórgrýtt. Þetta er einnig frábær fjallaskíðaleið síðla vors þegar vegurinn upp úr Vatnsfirði yfir Dynjandisheiði hefur verið opnaður. Í sömu ferð má ganga á Hornatær, en þær eru hinum megin við veginn í suðvestur og ekki síður tilkomumiklar en brattari en Lómfell.