Haustlitir í íslenskri nátúru eru óvíða fallegri en í Þórsmörk, enda skartar hún stæðilegum birkiskógi sem tekur á sig alls kyns litabrigði þegar kólnar í veðri. Vegna nálægðar við jökla og jökulár verða veðrabrigðin þarna oft hröð og litaveislan því stuttvinn en skörp. Í Þórsmörk bjóðast óteljandi gönguleiðir sem ekki eru síður spennandi á haustin en að sumri. Þær vinsælustu liggja upp úr Langadal á Valahnúk eða eftir Slyppugili en sunnan Krossár í Goðalandi, eru ekki síðri gönguleiðir eins og inn Strákagil, eftir Kattahryggjum eða upp á Útigönguhöfða. Innar í Mörkinni leynast síðan fáfarnari svæði sem vert er að gefa gaum, t.d. Teigstungur og svokallaður Litfarahringur.
Úr Básum er ekið eftir torfærum jeppaslóða sunnan megin Krossár uns komið er að ekki síður vatnsmikilli Tungukvísl. Hún er illa væð og því liggur oftast yfir hana göngubrú en annars má komast yfir hana akandi. Handan Tungukvíslar er stigið inn í töfraveröld Teigstungna, einangrað svæði þar sem ekki er lengur beitt sauðfé. Stefnan er tekin á upptök Krossár meðfram kletti sem kallast Gölfur uns komið er inn að bröttum en hratt hörfandi Krossárjökli. Handan Krossár blasir við þverhnýpptur Búðarhamar og enn norðar mosavaxið Rjúpnafell. Haldið er valrega upp hlíðarnar meðfram Krossárjökli uns komið er að hrygg sem kallast Eggjar og vísar veginn ofan í Teigstungur. Þarna býðst frábært útsýni yfir Þórsmörk og austurhluta Mýrdalsjökuls og skriðjöklana sem renna frá honum. Nálægur Litfari stelur þó athyglinni en eins og nafnið gefur til kynna er hann litríkur með afbrigðum og stingur því skemmtiega í stúf við umhverfið.
Haldið er niður í Teigstungur uns komið er ofan aflangan grashrygg sem kallast Guðrúnartungur. Samkvæmt gamalli þjóðsögu er tilurð nafnsins sú að eitt sinn hafi bændur rekið frábærulömb sín inn á Teigstungur og var með í för 12 ára niðursetningsstúlka sem hét Guðrún. Varð hún viðskila við rekstrarmenn í mikilli þoku og eftir stutta leit talin af. Við leitir sama haust fannst hún síðan óvænt á lífi með frábærulömbunum við tungurnar sem nú bera nafn hennar. Hafði hún dregið fram lífið um sumarið á rótargróðri og súrum en líka hvannleggjum og berjum. Töldu bændur að lömbin hefðu bjargað henni frá því að verða vitstola en mögnuð náttúrufegurð Teigstungna hefur örugglega hjálpað að halda sönsum, líkt og hún gerir fyrir göngufólk sem heimsækir þessa undraveröld.