Arnarfirði má líkja við konfektkassa sem er fullur af gullmolum. Blágræni liturinn á sjónum fer einstaklega vel við hvítan sandinn á tandurhreinum ströndum sem gefa erlendum sólarströndum ekkert eftir. Þessi djúpi fjörður er alls staðr girtur tignarlegum fjöllum nema í vestur þar sem miðnætursól fær í staðinn að njóta sín á haffletinum á fallegum sumarkvöldum. Fjallaflóran er sérlega fjölbreytt en við sunnanverðan Arnarfjörð eru stuttir en snarbrattir Ketildalir. Við botn fjarðarins er síðan magnaður fjallgarður, Hornatær og aðeins norðar útsýnisfjallið Lómfell. Upp af norðanverðum Arnarfirði eru ekki síðri gullmolar, Tjaldanesfjöllin, sem einnig sjást vel úr Dýrafirði. Þetta er gömul megineldstöð með fjölda píramídalaga tinda sem minna á indíanatjöld. Tindarnir sem flestir eru rúmlega 800 m á hæð standa þétt og viðurnefnið Vesfirsku Alparnir því viðeigandi. Nöfnin Baulhúsahyrna, Krákdalshyrna og Breiðhorn skírskota til lögunar fjallanna en lengra í vestur er flatari tindur, Kaldbakur (998 m), hæsta fjall Vestfjarða.
Annar lægri tindur stelur þó athyglinni, en hann er brattastur og hæstur indíánatjaldanna. Merkilegt nokk er nafn hans á reiki en það á ekki við um kletta í norðurhlíðum fjallsins, Tröllkrika. Þar ku sólin aldrei ná að skína og því vinsæll dvalarstaður trölla. Það er ógleymanlegt að koma í Tjaldanesdal og sjá fjallaleikhúsið sem þar er í boði. Fjöll umkringja dalinn á alla kanta og eftir dalbotninum renna stríðar bergvatnsár. Frá Hrafnseyri er ekinn jeppaslóði í áttina að Lokinhömrum uns komið er að mynni Tjaldanessdals. Þar er slóði inn dalinn sem hægt er að aka en er skemmtilegra að ganga. Að sumri til er skynsamlegt að halda sig í botni dalsins því brött fjöllin eru þakin skriðum sem erfitt er að fóta sig í. Á veturna geta snjóflóð verið varasöm og því best að leggja til atlögu síðla vors þegar brekkur eru þaktar mjúkum snjó. Á mannbroddum er hægt að þræða sig upp austurhlíðar miðlægu Hyrnunnar en af oddmjóum tindinum býðst einstakt útsýni yfir Arnarfjörð og Snæfellsnes. Í vestri blasir við Kaldbakur og í norður sést ofan í Dýrafjörð og upp á hásléttu Vestfjarðakjálkans. Í sömu ferð er tilvalið að koma við á Lokinhömrum en þar sem hluti vegarins liggur niður í fjöru verður að sæta sjávarföllum. Annar valkostur er að ganga á Kaldbak upp úr Fossdal en sú ganga er flestum fær og tekur ekki nema hálfan dag.